نقطه گذاری و علامت گذاری قرآن

لازم به توضیح است که آیات جمع آوری شده در آن زمان ، فاقد نشانه ها و علاماتی از قبیل اِعراب و نقطه بوده و همین امر می توانست در دراز مدت به تشتت قرائت کلمات قرآنی منجر گردد.

 

به منظور پیشگیری از وقوع چنین مسئله ای نخستین بار «اَبِی الاَسوَدِ دوئلی» (م.69ه) ، دست اندر کار اِعراب گذاری کلمات قرآن شد . البته اِعراب در این مرحله ، صرفاً به شکل نقطه گذاری بر بالا و زیر و جلوی حروف صورت می گرفته است . اما هنوز حروف مشابه ، فاقد نقطه های مشخص کننده بود و این کار نیز سرانجام با همت دو تن از شاگردان اب الاسود به نام «یَحیَی ابن یَعمُر» و «نَصر ابن عاصِم» به سامان رسید و در قرن سوم هجری ، شیوه نگارش قرآن از نظر تکامل و پختگی ، به مرحله ی قابل ملاحظه ای رسید .

علائمی که هم اکنون برای بیان حرکات حروف متداول است و مأخوذ از حروف می باشد ، از ابتکارات «خلیل ابن احمد» است .